Dag 21 - Finesterre
Door: Suze Billmann
Blijf op de hoogte en volg Suze
28 September 2009 | Spanje, Madrid
Vanochtend weer lekker tot een uur of acht geslapen. Ik heb tijdens deze reis gemerkt dat ik 7 tot 8 uur slaap nodig heb. Als ik om 22.00u naar bed ga en rond 22.30u slaap, dan ben ik uit mezelf om 06.00u wakker. Aangezien ik als ik weer thuis ben en het werkende leven weer begint, uiterlijk om 08.00u op mijn werk wil zijn, moet ik uiterlijk om 22.30u slapen.
Daarnaast heb ik ook gemerkt dat fysieke inspanning belangrijk is, want het geeft me energie en maakt dat mijn lichaam en geest in balans zijn. Dit betekent voor mij dat ik thuis iedere dag op een of andere manier fysiek bezig wil zijn: wandelen, fietsen, joggen, yoga, zwemmen.
Toen ik de camino aan het lopen was en iedere dag gemiddeld 23 km liep mét een zware rugzak, berg op en berg af, voelde ik me fitter dan nu ik de hele dag lekker aan het luieren ben. Relaxen is lekker, maar als dat niet vooraf wordt gegaan door fysieke inspanning leidt het tot luiheid en verveling en bestaat de kans op piekeren. Tijdens het lopen van de camino heb ik geen enkel moment gepiekerd of me verveeld.
Na het ontbijt heb ik een ontspannend bad genomen en toen mijn tas ingepakt voor een bezoek aan het strand. Maar eerst ben ik het dorp ingegaan op zoek naar een mooie rozenkrans. Ik heb er inmiddels in Santiago al tientallen gezien, maar geen enkele ervan viel echt in de smaak. In Finesterre zijn maar een paar winkeltjes en de meesten verkopen geen rozenkransen. Dus op naar het strand om te zonnen en te zwemmen. In de supermarkt wat choco-cake, een zakje chips en 2 handsinaasappels gekocht voor mee te nemen naar het strand. De sinaasappels kosten 1,00 euro per stuk. Abnormaal voor in Spanje, het land waar de sinaasappel vandaan komt. Ook nog shampoo en tandpaste gekocht, want beiden zijn bijna op. Op deze 2 artikelen na, ben ik met alles wat ik bij me had goed uitgekomen.
Ik heb me op het strand geïnstalleerd , mijn cake en sinaasappel opgegeten, maar ik voel me niet onbevangen en vreugdevol. Ik voel me eerder bedompt, terwijl ik op een prachtig stukje aarde vertoef, luisterend naar de zee en mijn lichaam verwarmd wordt door de zon. Ik laat het toe en verzet me er niet tegen; het is wat het is. Zaken uit het verleden spelen door mijn hoofd. Ik vandaag geen doel voor ogen en ik heb me fysiek nauwelijks ingespannen. Ik lig ook al 3 dagen achter met schrijven. Deze 3 dingen samen zorgen ervoor dat ik niet in balans ben. Een belangrijke les om mee naar huis te nemen. Het schrijven werkt echt bevrijdend. Thuis heb ik dit ook wel al mogen ervaren, maar ik schreef bij vlagen in mijn dagboek en als ik opgeslokt wordt - of liever gezegd als ik me liet opslokken - door het hectische leven, verdween het schrijven al gauw naar de achtergrond. Alle andere dingen waren belangrijker. Tijdens deze reis echter merk ik pas hoe belangrijk schrijven in een dagboek is. Ook dit is iets om mee naar huis te nemen; een belangrijk inzicht. Door je gedachten en ervaringen op te schrijven, maak je je geest leeg.
Toen ik wat verkoeling zocht in het water, trapte ik met mijn voet in iets scherps....een zeeëgel. Het deed behoorlijk pijn en die pijn heeft zeker een uur aangehouden. Hoe ironisch: tijdens het lopen van de camino geen noemenswaardige pijn aan mijn voeten gehad en nu op het strand verwond ik mijn voet. Ik troost me met de gedachte dat het wel overgaat en dat ik trots ben op mijn voeten, want ze hebben me fantastisch gediend.
Om 16.00u verlaat ik het strand weer, want de jeugd van Finesterre neemt weer bezit van het strand. Op de terugweg naar het hotel koop ik in de supermarkt stokbrood, blikjes tonijn, fles mouserende rosé, cole-light en een paar manderijnen. Ik geniet op mijn kamer van een heerlijke maaltijd en maak de fles rosé meester. Om 21.00u eet ik nog een vissoep in het restaurant en schrijf in mijn dagboek. Rond 23.00u ga ik naar bed, want morgen vertrek ik weer terug naar Santiago.
Een belangrijke aankoop, of liever gezegd aankpen, ben ik vergeten te vermelden. Vreemd, want het mezelf verwennen gaf me veel vreugde. Maar misschien ook niet echt vreemd, omdat ik tijdens deze reis geleerd heb dat datgene wat echt waardevol is, niet in materiële zaken zit. Aan de andere kant is het belangrijk om jezelf mooi te maken, aandacht aan jezelf te besteden en stralend de wereld en de toekomst tegemoet te treden. Ik heb mezelf getrakteerd op een paar prachtige nieuwe schoenen, een stijlvol jurkje en bijpassende ketting en een perfect zittende mooi kledende jeansbroek. Het was een aardige investering, maar ik vond dat ik het verdiend had. Mijn nieuwe ik is een mooie, zelfverzekerde vrouw met veel eigenwaarde die de wereld stralen tegemoet wil treden en dat wil ik ook via mijn look tot uitdruikking brengen. Wat van binnen zit, wil ik ook van buiten laten zien.
Inzicht van vandaag:
Span je iedere dag op de een of andere manier fysiek in. Is goed voor lichaam én geest.
Vertrouw aan het eind van de dag je ervaringen, gevoelens en gedachten aan het papier toe en maak zo je geest vrij voor het slapen gaan.
Buen camino,
Suze
Daarnaast heb ik ook gemerkt dat fysieke inspanning belangrijk is, want het geeft me energie en maakt dat mijn lichaam en geest in balans zijn. Dit betekent voor mij dat ik thuis iedere dag op een of andere manier fysiek bezig wil zijn: wandelen, fietsen, joggen, yoga, zwemmen.
Toen ik de camino aan het lopen was en iedere dag gemiddeld 23 km liep mét een zware rugzak, berg op en berg af, voelde ik me fitter dan nu ik de hele dag lekker aan het luieren ben. Relaxen is lekker, maar als dat niet vooraf wordt gegaan door fysieke inspanning leidt het tot luiheid en verveling en bestaat de kans op piekeren. Tijdens het lopen van de camino heb ik geen enkel moment gepiekerd of me verveeld.
Na het ontbijt heb ik een ontspannend bad genomen en toen mijn tas ingepakt voor een bezoek aan het strand. Maar eerst ben ik het dorp ingegaan op zoek naar een mooie rozenkrans. Ik heb er inmiddels in Santiago al tientallen gezien, maar geen enkele ervan viel echt in de smaak. In Finesterre zijn maar een paar winkeltjes en de meesten verkopen geen rozenkransen. Dus op naar het strand om te zonnen en te zwemmen. In de supermarkt wat choco-cake, een zakje chips en 2 handsinaasappels gekocht voor mee te nemen naar het strand. De sinaasappels kosten 1,00 euro per stuk. Abnormaal voor in Spanje, het land waar de sinaasappel vandaan komt. Ook nog shampoo en tandpaste gekocht, want beiden zijn bijna op. Op deze 2 artikelen na, ben ik met alles wat ik bij me had goed uitgekomen.
Ik heb me op het strand geïnstalleerd , mijn cake en sinaasappel opgegeten, maar ik voel me niet onbevangen en vreugdevol. Ik voel me eerder bedompt, terwijl ik op een prachtig stukje aarde vertoef, luisterend naar de zee en mijn lichaam verwarmd wordt door de zon. Ik laat het toe en verzet me er niet tegen; het is wat het is. Zaken uit het verleden spelen door mijn hoofd. Ik vandaag geen doel voor ogen en ik heb me fysiek nauwelijks ingespannen. Ik lig ook al 3 dagen achter met schrijven. Deze 3 dingen samen zorgen ervoor dat ik niet in balans ben. Een belangrijke les om mee naar huis te nemen. Het schrijven werkt echt bevrijdend. Thuis heb ik dit ook wel al mogen ervaren, maar ik schreef bij vlagen in mijn dagboek en als ik opgeslokt wordt - of liever gezegd als ik me liet opslokken - door het hectische leven, verdween het schrijven al gauw naar de achtergrond. Alle andere dingen waren belangrijker. Tijdens deze reis echter merk ik pas hoe belangrijk schrijven in een dagboek is. Ook dit is iets om mee naar huis te nemen; een belangrijk inzicht. Door je gedachten en ervaringen op te schrijven, maak je je geest leeg.
Toen ik wat verkoeling zocht in het water, trapte ik met mijn voet in iets scherps....een zeeëgel. Het deed behoorlijk pijn en die pijn heeft zeker een uur aangehouden. Hoe ironisch: tijdens het lopen van de camino geen noemenswaardige pijn aan mijn voeten gehad en nu op het strand verwond ik mijn voet. Ik troost me met de gedachte dat het wel overgaat en dat ik trots ben op mijn voeten, want ze hebben me fantastisch gediend.
Om 16.00u verlaat ik het strand weer, want de jeugd van Finesterre neemt weer bezit van het strand. Op de terugweg naar het hotel koop ik in de supermarkt stokbrood, blikjes tonijn, fles mouserende rosé, cole-light en een paar manderijnen. Ik geniet op mijn kamer van een heerlijke maaltijd en maak de fles rosé meester. Om 21.00u eet ik nog een vissoep in het restaurant en schrijf in mijn dagboek. Rond 23.00u ga ik naar bed, want morgen vertrek ik weer terug naar Santiago.
Een belangrijke aankoop, of liever gezegd aankpen, ben ik vergeten te vermelden. Vreemd, want het mezelf verwennen gaf me veel vreugde. Maar misschien ook niet echt vreemd, omdat ik tijdens deze reis geleerd heb dat datgene wat echt waardevol is, niet in materiële zaken zit. Aan de andere kant is het belangrijk om jezelf mooi te maken, aandacht aan jezelf te besteden en stralend de wereld en de toekomst tegemoet te treden. Ik heb mezelf getrakteerd op een paar prachtige nieuwe schoenen, een stijlvol jurkje en bijpassende ketting en een perfect zittende mooi kledende jeansbroek. Het was een aardige investering, maar ik vond dat ik het verdiend had. Mijn nieuwe ik is een mooie, zelfverzekerde vrouw met veel eigenwaarde die de wereld stralen tegemoet wil treden en dat wil ik ook via mijn look tot uitdruikking brengen. Wat van binnen zit, wil ik ook van buiten laten zien.
Inzicht van vandaag:
Span je iedere dag op de een of andere manier fysiek in. Is goed voor lichaam én geest.
Vertrouw aan het eind van de dag je ervaringen, gevoelens en gedachten aan het papier toe en maak zo je geest vrij voor het slapen gaan.
Buen camino,
Suze
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
