Dag 24 - Santiago de Compestella - Reisverslag uit Santiago de Compostella, Spanje van Suze Billmann - WaarBenJij.nu Dag 24 - Santiago de Compestella - Reisverslag uit Santiago de Compostella, Spanje van Suze Billmann - WaarBenJij.nu

Dag 24 - Santiago de Compestella

Door: Suze Billmann

Blijf op de hoogte en volg Suze

01 Oktober 2009 | Spanje, Santiago de Compostella

Om 06.30 ging bij mij al het licht aan, maar heb nog tot half 9 nagedoezeld. Bij de overburen weer genoten van een overheerlijk ontbijt. Na het smurfenbad genomen te hebben en me aangekleed te hebben, constateer ik dat ik me lichamelijk weer helemaal lekker voel.Vandaag is mijn laatste dag in Santiago en morgen ga ik weer huiswaarts. Ik heb ook ontzettend veel zin om weer naar huis te gaan.

Voor ik voor de laatste keer naar de kathedraal ga, struin ik eerst nog wat winkeltjes af. Voor Caia (zij was jarig tijdens mijn reis) heb ik een leuk doosje met een elfje erop gekocht en een paar zilveren oorbelletjes in de vorm van de jacobusschelp, die ik in het doosje heb gedaan. Kan ze het doosje eventueel als oorbellendoosje gebruiken. Voor Tine, de buurvrouw van mijn ouders, heb ik een klein zilverkleurig beeldje van Santiago gekocht, als dank voor het lieve kaartje met 10,00 euro dat ik van haar, vlak voor mijn vertrek, heb gekregen. Voor pap en mam heb ik een tafelbel in de vorm van Santiago erop gekocht. En nu is het afgelopen met kopen. Ik geef vanaf nu alleen nog geld uit aan eten en drinken, de entree van het museum van de kathedraal, waar ik nog naar toe wil en een slof sigartten op de luchthaven. De komende 3 maanden doe ik thuis zuinig aan. Ik ehb mezelf voorde komende tijd genoeg verwend.

Im half 12 ben ik in de kathedraal en ben nu aan de overzijde van waar ik de vorige 2 keer heb gezeten, gaan zitten. Het wierookvat hing niet op vandaag. Jammer voor de pelgrims die vandaag voor de 1e keer de mis bijwonen. Ik beschouw mezelf als bevoorrecht dat ik het al twee keer heb mogen aanschouwen. Ik vandaag weer voor al mijn dierbaren gebeden. Na het halen van de hosti zat een Spaanse oudere vrouw te foeteren op een meisje, volgens mij een Indonesische. Wat ze gedaan had weet ik niet, maar ik vond het ongepast in een kerk. Mijn eerste gedachte was: 'deze vrouw snapt niets van God en de leringen van Jezus en uitgerekend zo iemand zit op de eerste rij in de kerk.'

Na de mis heb ik buiten in het zonnetje een manderijn gegeten, nieuwe manderijntjes gekocht en alle gekochte spullen naar mijn kamer gebracht. Toen heb ik de route naar de bushalte gelopen, vanwaar de bus naar het vliegveld morgenvroeg vertrekt. Dat is korter bij dan het busstation; ongeveer 10 minuten lopen. Op de terugweg naar de stad heb ik nog gauw even met pap en mam gebeld om de telefoonkaart op te maken en om ze te zeggen dat ik me verhueg om ze morgenavond weer te zien.

Toen ik bij het museum van de kathedraal aankwam, was deze gesloten i.v.m. siësta. Ik ben toen nog gauw - nu echt voor de laatste keer - de kathedraal ingelopen en een laatste blik op het beeld van Santiago achteraan in de kerk geworpen en hem 'tot ziens' gezegd. Na de inwendige mens met weer een heerlijk broodje kebab verzorgd te hebben, ben ik naar het park gelopen. Het is een prachtig, groot park en heb daar een tijdje op een bankje in mijn dagboek zitten schrijven. Nu is het tijd om naar het museum te gaan, want siësta is afgelopen.

Toen ik aankwam, vroeg de portier of ik een pelgrim ben, want dan krijg je nml. 2,00 euro korting. Hij voreg naar mijn pelgrimspas en die ben ik toen gauw even in het hotel om de hoek, gaan halen. Ik heb een dik uur in het museum rondgelopen en het was zeer indrukwekkend en een mooie culturele afsluiting van een bijzondere reis. Wel jammer dat de teksten bij de tentoongestelde stukken alleen in het Spaans zijn en niet ook een Engelse vertaling bij staat, maar dat mag de pret niet drukken.

Toen ik vanmiddag in het park zat en de inzichten van elke dag van deze reis nalas in mijn dagboek, werd ik emotioneel en kreeg een brok in mijn keel. Het is de meest bijzondere reis die ik tot nu toe in mijn leven gemaakt heb. het heeft me ontzettend veel gebracht en de inzichten en ervaringen die ik tijdens deze reis heb opgedaan, zitten voorgoed in me verankerd. Ik voel me rijk, vrij en heb innerlijke vrede en treed de toekomst met opgeheven hoofd, vol energie en onbevangen tegemoet.

Daniëlle Dohmen belde vandaag nog, maar ik heb niet opgenomen. Ik moet de kosten nu toch echt in de gaten houden. Ze stuurde daarna een sms dat ze me morgen op Schiphol opwacht. Vind ik superleuk en verheug me haar te zien. Heb wel laten dat ik uiterlijk om 20.00u de trein naar Heerlne wil hebben, want verlang erna mijn ouders weer te zien en anders wordt het ook wel erg laat voor hen om mij op te halen.

Na het bezoek aan het museum heb ik nog even op het grote plein voor de kathedraal gezeten en in mijn dagboek geschreven. Toen er een meute schreeuwende jongeren aankwam, was het tijd om naar het hotel te gaan, na nog een laatste blik op de kathedraal geworpen te hebben.

In het hotel aangekomen heb ik de rekening betaald en op mijn kamer mijn rugzak voor zover gepakt. Mijn nieuwe leren werktas dient als handbagage. Na het inpakken ben ik weer naar hetzelfde restaurant als vanmiddag gegaan voor een overheerlijk - laatste - broodje kebab met friet. Het personeel is ontzettend vriendelijk en het eten voortreffelijk. Voorals de vriendelijkheid van het personeel voelt als een warm bad. Nadat ik mijn buik voller dan vol heb gegeten, ben ik naar het hotel gegaan en nog even lekker in bad gezeten.
Rond 22.00u ben ik het bed ingedoken, want morgen wordt een lange en vermoeiende reisdag: bus - vliegtuig in - vliegtuig uit - koffie drinken met Daniëlle - trein in - trein uit - andere trein in - trein uit - pap en mam begroeten - auto in - auto uit - thuis!

Inzicht van vandaag:
Het is volbracht! Het verleden verwerkt en de deuren gesloten. De tijd van achterom kijken is voorbij. Ik sta met mijn rug naar het verleden, leef in het nu en sta met mijn gezicht naar de toekomst. En deze toekomst treed ik met opgeven hoofd, vol energie en onbevangen tegemoet. Ik ben weer thuis gekomen bij mezelf! Eindelijk.

Nu ervoor zorgen dat dit ook zo blijft.

Algeheel inzicht tijdens de hele pelgrimstocht:
Je bent nooit alleen, maar je wordt altijd gedragen en beschermd. Ik heb dit tijdens de gehele camino zo gevoeld en dit was een bijzondere ervaring. Ik voel me gezegend.

Buen camino,
Suze

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Suze

Actief sinds 22 Nov. 2010
Verslag gelezen: 290
Totaal aantal bezoekers 21284

Voorgaande reizen:

07 September 2009 - 02 Oktober 2009

Suze meets Santiago de Compestela

Landen bezocht: